Dzisiaj dostałem kartkę od Emilii z Finlandii. Emila ma 18 lat i pochodzi z małego miasta Varkaus, które zostało zbudowane wokół przemysłu papierniczego. Emilia studiuje wokalistykę w szkole muzycznej. Jej hobby to malowanie, rysowanie i fotografie. Na pocztówce widoczny jest XV-wieczny dzbanek, który znajduje się w ich muzeum.
Kilka informacji na temat Varkaus:
Varkaus (przed 1929 Warkaus) – przemysłowe miasto oraz gmina w fińskim regionie Pohjis - Savio w dawnej prowincji Finlandia Wschodnia. Populacja 23 039 mieszkańców (to jest stan osób z 30 lipca 2009). Zajmuje powierzchnię 524,55 km² ,z czego 138,45 km² stanowi woda. Zagęszczenie ludności 597 mieszkańców na km². Przeważająca część mieszkańców posługuje się językiem fińskim jako językiem ojczystym.
Choć słowo „varkaus” oznacza „kradzież”, nazwa miasta pochodzi z jego starofińskiego znaczenia – „cieśniny” oraz odnosi się do położenia miasta, które znajduje się na Pojezierzu w cieśninie pomiędzy dwiema częściami jeziora Saimaa. Przez miasto przechodzi kanał będący przedłużeniem kanału Saimańskiego.
Wraz z pojawieniem się w mieście papierni pod koniec XIX wieku miasto urosło do rangi przemysłowego centrum. Podczas wojny domowej, w roku 1918 miasto zostało początkowo przejęte przez fińskich komunistów jednak z powodu odizolowanej lokalizacji na rolniczych terenach Finlandii szybko przeszło w ręce „białych”, czego konsekwencją było stracenie co dziesiątego żołnierza przegranej armii.
1 stycznia 2005 roku do miasta dołączono wieś Kangaslampi.
Ciekawostki o Finlandii:
Finlandia – państwo w Europie Północnej, powstałe po odłączeniu od Rosji w 1917. Członek Unii Europejskiej. Graniczy od zachodu ze Szwecją, od północy z Norwegią i od wschodu z Rosją. Od zachodu ma ponadto dostęp do Morza Bałtyckiego.
Finlandia powstała w 1917, po upadku władzy carskiej, wcześniej była pod obcym – szwedzkim panowaniem (od średniowiecza), a następnie ponad 100 lat pod panowaniem rosyjskim.
Kilka informacji na temat Varkaus:
Varkaus (przed 1929 Warkaus) – przemysłowe miasto oraz gmina w fińskim regionie Pohjis - Savio w dawnej prowincji Finlandia Wschodnia. Populacja 23 039 mieszkańców (to jest stan osób z 30 lipca 2009). Zajmuje powierzchnię 524,55 km² ,z czego 138,45 km² stanowi woda. Zagęszczenie ludności 597 mieszkańców na km². Przeważająca część mieszkańców posługuje się językiem fińskim jako językiem ojczystym.
Choć słowo „varkaus” oznacza „kradzież”, nazwa miasta pochodzi z jego starofińskiego znaczenia – „cieśniny” oraz odnosi się do położenia miasta, które znajduje się na Pojezierzu w cieśninie pomiędzy dwiema częściami jeziora Saimaa. Przez miasto przechodzi kanał będący przedłużeniem kanału Saimańskiego.
Wraz z pojawieniem się w mieście papierni pod koniec XIX wieku miasto urosło do rangi przemysłowego centrum. Podczas wojny domowej, w roku 1918 miasto zostało początkowo przejęte przez fińskich komunistów jednak z powodu odizolowanej lokalizacji na rolniczych terenach Finlandii szybko przeszło w ręce „białych”, czego konsekwencją było stracenie co dziesiątego żołnierza przegranej armii.
1 stycznia 2005 roku do miasta dołączono wieś Kangaslampi.
Ciekawostki o Finlandii:
Finlandia – państwo w Europie Północnej, powstałe po odłączeniu od Rosji w 1917. Członek Unii Europejskiej. Graniczy od zachodu ze Szwecją, od północy z Norwegią i od wschodu z Rosją. Od zachodu ma ponadto dostęp do Morza Bałtyckiego.
Finlandia powstała w 1917, po upadku władzy carskiej, wcześniej była pod obcym – szwedzkim panowaniem (od średniowiecza), a następnie ponad 100 lat pod panowaniem rosyjskim.
Sauna - narodowy fiński symbol - sauna odgrywa szczególną rolę w życiu Finów. Zazwyczaj przebywa się w niej w towarzystwie rodziny lub przyjaciół, ale również bardziej nieformalne spotkania zawodowe mogą się tam odbywać. W kraju jest ponad 2 miliony saun, podczas gdy samych Finów jest około 5,2 milionów.Kartka z Finlandii
W Finlandii istnieje długa tradycja utrzymywania równości płci. Uczestnictwo kobiet w polityce i życiu publicznym jest tu zawsze dobrze widziane. Finlandia była pierwszym krajem, który zagwarantował kobietom prawo do głosowania (1906). Rok później 9% składu parlamentu stanowiły kobiety. Obecnie jest ich około jednej trzeciej.
Podczas gdy kobiety pracują razem z mężczyznami w biznesie, przemyśle i administracji, ich zarobki wynoszą jedynie 81% zarobków mężczyzn na tych samych stanowiskach. Pomimo obowiązków zawodowych, często muszą też same zajmować się domem i dziećmi.
Dla Finów istotne są naukowe i zawodowe tytuły, których należy używać w bardziej formalnych okolicznościach. Ważne jest również zwracanie się wówczas do rozmówców w drugiej osobie liczby mnogiej. Mówienie sobie po imieniu jest postrzegane za przejaw dużej bliskości.
Zwyczajowe powitanie składa się z uścisku dłoni i bezpośredniego spojrzenia w oczy, ale rzadko z całowania i przytulania. Protekcjonalne traktowanie kobiet jest bardzo źle widziane.
Narodowy charakter Finów często opisuje się jako połączenie germańskiej pracowitości ze słowiańską melancholią. Finowie znani są ze swej bezpośredniości i uporu (po fińsku taka postawa nazywana jest 'sisu')
We współczesnej Finlandii panuje poszanowanie dla równości, liberalizmu i oddanie idei państwa opiekuńczego, któremu obcy jest podział na klasy społeczne. Ważny jest również protestancki etos pracy i wiara w istotność powszechnej edukacji.
Finlandia jest jednorodnym etnicznie krajem. Finowie stanowią 97% populacji. Mniejszości to głównie Rosjanie (0,6%), Romowie i Samowie.
Większość Finów należy do kościoła ewangelicko-luterańskiego (82%). Pozostali wyznają inne odłamy protestantyzmu oraz prawosławie. Około 15% populacji nie deklaruje żadnej wiary.
Oficjalnymi językami kraju jest fiński i szwedzki. Pierwszym posługuje się 93% populacji, drugim 5%. Bardziej znaczące języki mniejszościowe to rosyjski i estoński. Ponadto na terenie Finlandii przez kilka tysięcy osób używany jest język lapoński.
W Finlandii istnieje długa tradycja utrzymywania równości płci. Uczestnictwo kobiet w polityce i życiu publicznym jest tu zawsze dobrze widziane. Finlandia była pierwszym krajem, który zagwarantował kobietom prawo do głosowania (1906). Rok później 9% składu parlamentu stanowiły kobiety. Obecnie jest ich około jednej trzeciej.
Podczas gdy kobiety pracują razem z mężczyznami w biznesie, przemyśle i administracji, ich zarobki wynoszą jedynie 81% zarobków mężczyzn na tych samych stanowiskach. Pomimo obowiązków zawodowych, często muszą też same zajmować się domem i dziećmi.
Dla Finów istotne są naukowe i zawodowe tytuły, których należy używać w bardziej formalnych okolicznościach. Ważne jest również zwracanie się wówczas do rozmówców w drugiej osobie liczby mnogiej. Mówienie sobie po imieniu jest postrzegane za przejaw dużej bliskości.
Zwyczajowe powitanie składa się z uścisku dłoni i bezpośredniego spojrzenia w oczy, ale rzadko z całowania i przytulania. Protekcjonalne traktowanie kobiet jest bardzo źle widziane.
Narodowy charakter Finów często opisuje się jako połączenie germańskiej pracowitości ze słowiańską melancholią. Finowie znani są ze swej bezpośredniości i uporu (po fińsku taka postawa nazywana jest 'sisu')
We współczesnej Finlandii panuje poszanowanie dla równości, liberalizmu i oddanie idei państwa opiekuńczego, któremu obcy jest podział na klasy społeczne. Ważny jest również protestancki etos pracy i wiara w istotność powszechnej edukacji.
Finlandia jest jednorodnym etnicznie krajem. Finowie stanowią 97% populacji. Mniejszości to głównie Rosjanie (0,6%), Romowie i Samowie.
Większość Finów należy do kościoła ewangelicko-luterańskiego (82%). Pozostali wyznają inne odłamy protestantyzmu oraz prawosławie. Około 15% populacji nie deklaruje żadnej wiary.
Oficjalnymi językami kraju jest fiński i szwedzki. Pierwszym posługuje się 93% populacji, drugim 5%. Bardziej znaczące języki mniejszościowe to rosyjski i estoński. Ponadto na terenie Finlandii przez kilka tysięcy osób używany jest język lapoński.
Hubert Ochędalski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz